Υπάγονται στην έννοια της μηχανικής απεικόνισης κατ΄άρθρο 444 παρ. 1 περ. γ΄και 2 ΚΠολΔ - Η διαδικασία άρσης του απόρρητου των επικοινωνιών ως προϋπόθεση χρήσης τους - Οι αντίθετες απόψεις επί του θέματος
Οι έγγραφες αποτυπώσεις μηνυμάτων, που ανταλλάσσονται μεταξύ των διαδίκων μέσω διαδικτυακών εφαρμογών, υπάγονται στην έννοια της μηχανικής απεικόνισης, κατ' αρ. 444 παρ. 1 περ. γ ́ και 2 ΚΠολΔ, εξομοιούμενα με ιδιωτικά έγγραφα, χωρίς να ενδιαφέρει ο τρόπος, με τον οποίο τα παραπάνω μηνύματα προσκομίζονται ως αποδεικτικά στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου, δηλαδή αν προσκομίζονται φωτογραφίες που απεικονίζουν την οθόνη του κινητού τηλεφώνου ή αν προσκομίζονται φωτοαντίγραφα που απεικονίζουν τα μηνύματα με τη χρήση της δυνατότητας «screenshot» (ελληνική ορολογία «στιγμιότυπο» ή «ψηφιακή φωτογραφία οθόνης κινητού») (ΠολΠρΘεσ 13661/2019 Αρμ. 2021.1551, ΜονΠρΗρακλ 1085/2018 Α' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ) και χωρίς, επιπλέον, τα παραπάνω μηνύματα να θεωρούνται παρανόμως κτηθέντα αποδεικτικά μέσα, ακόμη και αν δεν έχει προηγηθεί η διαδικασία άρσης του απορρήτου των επικοινωνιών, δεδομένου ότι κατά τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας τα γραπτά μηνύματα μεταξύ των διαδίκων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, όπως οι επιστολές, αφού σε αμφότερες τις μορφές αυτού του είδους της επικοινωνίας συνυπάρχουν τα στοιχεία της αποτυπωμένης σε αναγνώσιμη μορφή επικοινωνίας από απόσταση, ενώ η μετάβαση από την κυριαρχία της επιστολής στην κυριαρχία των μηνυμάτων μέσω κινητών τηλεφώνων (sms) ή διαδικτυακών εφαρμογών (viber, messenger κλπ.) έγινε κυρίως λόγω του εκσυγχρονισμού της διαθέσιμης τεχνολογίας. Κατά συνέπεια, με την προσκομιδή των παραπάνω μηνυμάτων δεν προσβάλλεται το δικαίωμα της ελεύθερης επικοινωνίας και του απορρήτου των συνομιλιών, εφόσον τα μηνύματα αυτά προσκομίζονται από τους διαδίκους, στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και οι ίδιοι οι συνομιλούντες μέσω των παραπάνω μηνυμάτων. Αντιθέτως, όταν τρίτος προσκομίζει μηνύματα [είτε ανταλλάσσονται μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας (sms) είτε μέσω διαδικτυακών εφαρμογών (viber, messenger κλπ.), τα οποία αφορούν ξεχωριστούς από τον ίδιο συνομιλούντες, τότε θα πρέπει να θεωρούνται παράνομο αποδεικτικό μέσο, εκτός και αν ο επικαλούμενος τα μηνύματα αυτά διάδικος δεν έχει άλλο αποδεικτικό μέσο προς απόδειξη των ισχυρισμών του, οπότε όμως σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να γίνεται στάθμιση με βάση την αρχή της αναλογικότητας [άποψη με την οποία συντάσσεται το παρόν Δικαστήριο, βλ. ΠολΠρΘεσ 13661/2019 Αρμ.2021.1551, ΜονΠρΗρακλ 1085/2018, ΜονΠρΘεσ 915/2022, ΜονΠρΘεσ 4296/2022, ΜονΠρΘεσ 317/2022, ΜονΠρΑθ 3936/2020, ΜΠρΘεσ 5782/2019 Α ́ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ.
Κατά την αντίθετη άποψη, το κείμενο των μηνυμάτων μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας (sms), επειδή αποτελεί μορφή τηλεφωνικής επικοινωνίας, εμπίπτει στα στοιχεία που προστατεύονται από το απόρρητο των τηλεφωνικών επικοινωνιών. Επομένως, εφόσον δεν έχει λάβει χώρα προηγουμένως άρση του απορρήτου της επικοινωνίας με νόμιμο τρόπο, η αποτύπωση των μηνυμάτων αυτών σε έγγραφη μορφή συνιστά απαγορευμένο αποδεικτικό μέσο (ΠολΠρΘεσ 3256/2015 ΕλλΔνη 2015.1086και ΕπιθΠολΔ 2015.589, Μον ΠρΘεσ 15942/2021, ΜονΠρΑθ 4870/2021, ΜονΠρΖακ 63/2021 και 85/2021 Α' ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)].
30 Σεπτεμβρίου 2025
Παναγιώτης Σταμ. Γουνελάς
Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο &
Πτυχ. Οικονομικών Επιστημών Ε.Κ.Π.Α